Domingo, 20 de Octubre 2013, busy..

20 oktober 2013 - Málaga, Spanje

Alweer een week geleden dat ik op mijn blog iets liet horen. Deze week was een week waarin ik een begin maakte met drie nieuwe dingen: spaans op niveau B1 (ipv A2), het leven op het centrum, 5-9 in de morgen een ceremonie, werken in de tuin, en ook de mediatie cursus van sahaya yoga in de stad en dan nog even bijgekletst met mijn Intercambia maatje Luz die nu ook een heel vol programma heeft en met mijn spaanse huisgenoten in de stad. Veel te doen dus, zeker omdat ik de avonden moet inkorten tot tien uur of half elf. Anders is half vijf opstaan wel een opgave.

Spaans is geweldig. De klas is kleiner en ik krijg heel veel nieuwe informatie. Twee nieuwe vormen van verledentijd en twee vormen van toekomst. Die laatste twee heeft deze klas de eerste twee weken behandeld toen ik nog in de A2 klas zat, dus in eens moet ik echt werken voor mijn spaanse cursus. In de A2 klas kon ik toe met s ochtends snel even de oefeningen maken, nu heb ik echt wel een klus aan het bijwerken en studeren. En dan hebben we sinds twee dagen ook nog een blog: http://www.edmodo.com, daar staan onder onze groep naam nog extra oefeningen... Voor wie het leuk vindt: zie ook http://pot-pourri.fltr.ucl.ac.be/gra/ en http://www.ver-taal.com om Spaans te kunnen leren en andere talen ! Fin dus daar zit lekker de gang in, maar ik moet nog heel veel oefenen met praten. wat helpt is dat ik hier Spaans kan spreken op het centrum, niet iedereen spreekt Engels (veel wel), ik luister in de auto als ik naar Malaga rijdt voor mijn les (30 minuten als ik niet verdwaal) naar de Spaanse radio (praatprogramma) en ik lees alles wat ik hier lees in het Spaans. Dat is wat je mensen ook hoort zeggen als advies, praten, lezen en luisteren naar de radio of de tv.

Op het centrum van hare Krishna ben ik deze week dus ook met alles van start gegaan, ceremonie en werk en samen eten. Als ik uit school kom (maandag tot en met donderdag van 11-13 les in Malaga) dan is het ongeveer half 2 of 2 uur. Dat uur benut ik nu om even uit te rusten, wat te lezen of snel wat email te checken. Het internet is goed en ik verkeer in de luxe omstandigheid dat ik een eigen kamer heb met (warme) douche en toilet. Er staan wel drie bedden, maar op dit moment ben ik er alleen. Dus even echt pauze. Dan rond half 3 is het eten klaar. Na het eten werk ik op dagen dat ik naar school ga van 4 tot 7 in de tuin. Ik werk hier samen met een ander meisje. We halen onkruid weg uit de bloementuin, bemesten het vanuit de mesthoop hier, planten bollen voor bloemen, snoeien een boom,planten bonen.. ik vind het heerlijk werk. Dan douchen en dan is er iedere avond een ceremonie van een half uur met weer zingen, rituelen met vuur en bloemen. En daarna is er dan warme melk met anijs en lekker hapjes, meestal zoet met ook fruit. Dan zit de dag erop voor de meesten. Ik ga als ik school heb niet naar deze ceremonie toe. Ik douche, rust even en ga dan studeren. Deze week heb ik ook de Iyengar yoga lessen even niet gevolgd omdat Jose Maria Vigar in Chili is. Met alles wat ik al deed deze week vond ik het wat te veel om twee keer per dag op en neer te rijden voor school en de les. Er is een les op dinsdag, die is ook best laat.. (vijf uur opstaan..dus even kijken hoe dat werkt) en een op vrijdag die is om 18.00 en op deze dag ga ik ook niet naar school, dus dat is oke.

Dan het eten. We eten hier buiten want het is nog steeds heerlijk weer. In de ochtenden iets frisser maar gedurende de dag veel zon en warm. Het eten staat op lange tafels. Degene die in de keuken werken scheppen op. Het is altijd heerlijk, rijst met veel groenten, curries, naans, met spinazie gevulde deegflapjes, heerlijke fruitsalades en altijd wel iets zoets, een brownie, een koekje, pudding. En dan allemaal gemaakt denk ik volgens ayurvedische principes. Geen koffie, want dat staat hier op de lijst met intoxicatie net als alcohol, tabak, maar ook ui, knoflook, vlees en zelfs champignons, maar altijd een andere zelfgemaakte kruiden thee, soms heerlijke yochert-achtige drankjes. Men kan echt heel goed koken hier en na een week merk ik gewoon dat mijn lijf beter functioneert.

Vandaag was het eten extra lekker. Er waren veel mensen van buiten voor de zondag ceremonie van 13.00 uur. Deze is open voor iedereen die wil komen en je mag dan ook gewoon mee eten.  Vandaag is het een bijzondere dag omdat het, het begin is van een bijzondere maand waarin alles wat je goed doet zich zou vermenigvuldigen ten goede in je karma en vise versa. Het zou te maken hebben met een verhaal over Krishna als kind. Hij stal altijd yoghurt van de buren en deed dit nu ook bij zijn moeder. Die werd zo boos dat ze hem na enkele pogingen (want krishna zorgde dat hij steeds net iets te groot was voor het touw dat zijn moeder gebruikte door zich uit te zetten (expansie)),.. met een touw aan een slijpsteen bond... Toen moeder weg was ging Krishna ervan door met de steen achter zich aan. De steen bleef echter tussen twee bomen die voor het huis stonden haken en deze bomen veranderden weer terug in de half goden-half mensen die ze waren. Ze hadden miljoenen jaren als boom moeten doorbrengen omdat ze dronken waren en naakt toen een guru passeerde en hem niet op de gepaste wijze groetten. Als verzachtende omstandigheid mochten ze wel in de tuin van Krishna staan.

Hoe dit verhaal zich nu verhoudt tot de feestmaand dat weet ik niet. In ieder geval is er deze maand iedere avond om 8 uur een speciale ceremonie. Vandaag maakte ik dat al mee. Iedereen krijgt een in boter gedoopt stokje met watten dat aangestoken is als een kaarsje. Met dit kaarsje maak je zeven cirkels (op enige afstand) om hetbeeldje van Krishna als kind, en ook om een foto met 7 opeenvolgende guru's en de grote afbeeldingen van Krishna. De sfeer tijdens de ceremonie is heel blij en feestelijk met veel zingen en dans en dus een heerlijke maaltijd achteraf.

Mijn verslaglegging van wat ik hier meemaak is natuurlijk wel erg gebrekkig. Ik kan de betekenis van deze viering niet goed bepalen omdat ik echt niet thuis ben in alle verhalen en rituelen. En ook mijn verslag van hoe het ritueel met de kaarsjes werkt en het verhaal is alleen maar wat ik er nu van meekrijg. Ik heb op dit moment niet de tijd om daar meer studie van te maken, dus ik neem gewoon ervan mee wat ik ervan meekrijg tijdens de vieringen. Alleen vroeg ik me af met welk gevoel dit feest voor de mensen hier te vergelijken is. Voelt het als nieuw jaar bij ons, of kerstmis. is het iets waar mensen lang naar uit kijken omdat het zo'n mooi feestelijk iets is.. Ik weet het niet. Ik denk wel dat het heel belangrijk en feestelijk is voor de mensen hier. Ik was namelijk niet in deze middag viering omdat ik de ochtend al had meegemaakt en dat vind ik wel genoeg. Ik moet namelijk ook nog in de tuin werken en nu vrij veel spaans leren. En dat staat je ook vrij. Maar de Indiase man sprak gisteren al met zoveel enthousiasme over het ritueel van de kaarsjes.. en nu kwam hij me speciaal uit de tuin plukken toen dat moment er was zodat ik het toch zou meemaken. Super schattig natuurlijk. Hij legde me nog snel even uit hoeveel cirkeltjes ik moest maken (7) en waarom heen allemaal... dat was zoveel dat ik maar drie dingen onthield, ook omdat ik de namen van alle afbeeldingen die hij noemde nog niet zo in mijn hoofd heb. In ieder geval deed ik het wel aardig, andere mensen hielden het bij het kindje Krishna. Ik bleef daarna nog tot de viering was afgelopen. Het is echt heel mooi en vrolijk met trommen en kleine bekkens, heel levendig. Maar fin, ik kan het dus niet goed plaatsen. Ik weet ook niet of men dit soort verhalen letterlijk neemt of dat het iets symboliseert. Of dat dat per individu verschilt, zoals in de katholieke  kerk er ook gelovigen zijn die geloven maar de wonderen in de bijbel meer symbolisch nemen. Maar het was mooi en hartelijk. En ook de maaltijd  erna met wel 40 mensen was leuk. Zo leer je meer mensen kennen.

Dan de mediatie cursus. Gisterenavond heb ik mijn huisgenoten bezocht in de stad en ik ben ook naar een eerste bijeenkomst geweest van sahaya yoga, dat is meditatie op de chakra's. Dit is meditatie niet door chanten zoals we in het centrum doen maar door stil te zijn en je op je adem en de waarnemingen in je lijf te concentreren. Ik vond het heel interessant. De opleider ging met zijn hand langs rug mijn rug zonder deze aan te raken en ik voelde echt alsof er een stevige wind langs mijn ruggengraat liep. Ik had last van mijn nek en hierna was dat weg. Fin dit is niet de essentie van de cursus, op de website, als je googeld, staat in ieder geval op de spaans website van sahaya yoga een pdf met de cursus.

Het is wel bijzonder om in dit centrum van HK te kunnen zijn. HK heeft bij veel mensen en ook bij mij lange tijd geen goede naam. Dat komt door excessen uit het verleden en ook het zingen op straat in oranje jurken komt bij veel mensen niet goed over. Het staat te ver af van hoe wij leven en willen leven. Maar wat ik hier vindt zijn aardige, normale mensen die mij en andere mensen verwelkomen. Wat dit centrum anders maakt dan leefgroepen is dat het een spiritueel centrum is. Uitgangspunt is dat mensen een ziel hebben en niet alleen hun lijf zijn en dat er een God is die een vorm heeft. Dat is een belangrijk discussiepunt met andere religieuze stromingen, heeft god een vorm als een mens of is God vormloos. De ziel en het in contact staan met God, dat staat hier centraal.

Daarnaast een gezonde leefstijl met gezond eten, zonder drank, sigaretten en vlees, koffie, met werk naar vermogen en ook naar talent, waarbij rekening wordt gehouden met de persoon. Ik wil spaans leren dat is voor mij belangrijk en dus werk ik minder dan sommige anderen en wanneer ik tijd heb. De liederen in de ceremonie zijn in het Sanskriet. De vertaling staat erbij. Tijdens iedere viering wordt er een stukje voorgelezen uit de bhagata gita maar meestal uit een boek dat geschreven is over Krishna en de bhagata gita. Dat is dan een klein stukje Sanskriet en dat wordt op een whitboard geschreven. Vervolgens oefenen we hoe je het uitspreekt en zingt. Dat vind ik leerzaam en je bent ook weer geconcentreerd bezig dat is goed voor je brein. Daarna volgt uitleg, de ene dag in het spaans, de andere dag in het engels. Degene die spreekt, doet dat in een microfoon zodat via een luidspreker de mensen die in de keuken het ontbijt klaarmaken, ook kunnen meeluisteren. Als je wel in de zaal bent (tempel)  dan zit je meestal met een grote teil bloemkolen, aardappels, wortels of paprika's voor je. Tijdens het luisteren snijdt je dan de groenten... dat vind ik nog steeds grappig.

Over het chanten. Dit is toch wel bijzonder. De idee is dat je door steeds dezelfde zin uit te spreken je bewustzijn reinigt en probeert je in contact te voelen met god. Er gebeurt zeker iets in je brein, ik merk dat de ervaringen van de vorige dag langs komen en naar de achtergrond raken, en ook emoties of gevoelens die je hebt, worden eerst sterker en dan komen ze tot rust. De tekst is eigenlijk als bidden in de katholieke kerk. Alleen eigenlijk zou je niets moeten vragen aan God maar gewoon steeds de woorden herhalen die betekenen, god laat mij u dienen, zoals je in de katholieke kerk wel zegt, God ik leg mijn leven in uw handen. Tegelijkertijd echter werken de klanken van deze mantra op al je chakra's. Dat hoorde ik In Puna ook, iedere chakra heeft een eigen klank die dit chakra reinigt, bijvoorbeeld RAM of OM. Bijna alle klanken zijn vertegenwoordigd, en het keel chakra zet je in beweging doordat je de klanken zacht maar wel hardop uitspreekt.

Ik moet zeggen dat in mijn hoofd terwijl ik het mantra uitspreek wel wensen zijn: dat het goed gaat met de mensen van wie ik houd, dat ik meer richting ervaar in mijn leven en dat ik toch soort van vergeving krijg voor de dingen die ik verkeerd doe. Met deze wensen, met deze Godbeleving ben ik opgegroeid, dit is me vertrouwd. Hoewel ik daar vaak ook wel weer heel ver van weg ben en gewoon leef zonder geloof in God. Dit hebben van wensen tijdens het uitspreken van he mantra is denk ik niet echt de bedoeling maar het gebeurt bij mij wel. En dat maakt het voor mij ook makkelijker de tijd door te komen. Maar ook, hoezeer ik ook begrijp dat het hier om een persoonlijke relatie gaat tussen mij en God, ik wil toch altijd graag ook vragen of het niet alleen met mij goed mag gaan maar ook met de mensen van wie ik houd. Ik zit niet zo in de reïncarnatie gedachte en dat we vooral met onze eigen ziel bezig moeten zijn. De gedachte aan straf als stok achter de deur om me nu in dit leven goed te gedragen heeft mij nooit aangesproken of gemotiveerd. Of er nu met hel (hier bestaat dat ook, de helle-planeet) wordt gedreigd of met het veranderen in een boom. Wie nu leeft die nu zorgt is toch een beetje mijn wereldse beleving. Maar desalniettemin wil ik wel graag altijd zo goed mogelijk leven maar vanuit die wens alleen en niet vanuit angst voor straf. En dus ook vanuit dat gevoel vind ik het wel belangrijk hoe het met anderen dan mijzelf gaat. En als ik dan bid dan bid ik ook voor hen. Dat hoor ik tot nu toe hier niet. Je vraagt alleen om God te mogen dienen, je vraagt niet aan God of hij een oogje in het zeil houdt voor anderen of hen helpt in moeilijke omstandigheden. Of dat God jou helpt in moeilijke omstandigheden. Blije katholiek van geboorte als ik ben doe ik ook best vaak een weesgegroetje aan Maria als ik het een of ander graag wil of me zorgen maak over iemand.. Dat is vanuit de visie hier en ook vanuit protestantse stromingen denk ik wel heel lichtvoetig of teken van wat ze hier noemen 'onwetenheid'.

Vandaag ervaarde ik voor het eerst iets van wat men denk ik chakra noemt. Rond mijn hart en hoofd, eerst mijn hart, ervaarde ik het alsof er een raam werd opengezet waar licht uitstroomde. Wel bijzonder. En wat ook wel apart was, was dat ik een landschap voor me zag waar ze zon opkwam, het leek India, en daarna stond ik op een bergtop en vloog ik het leek wel als een adelaar, niet lang, als je beter wil kijken wat dat nu precies is, dan is het beeld weg. En een derde beeld dat ik kreeg was dat ik in een hut zat en voor me kroop een jongetje van een jaar of drie in zo'n wit Indiaas kleed over de grond, net voor de deuropening en buiten zag ik weer dat landschap. Ik kan deze beelden niet goed plaatsen. Het zou kunnen dat je toch door de associatie met India beelden uit je geheugen omhoog krijgt die daar wel ergens zijn. Maar fin, dus het uitspreken van een mantra voor langere tijd, we doen het hier tijdens de morgen ceremonie ik dacht 1.5 uur of zelfs iets langer, dat doet dus iets met je brein. En ik moet zeggen dat ik me ondanks het vroege opstaan en drukke programma helderder voel. Ik ben ook niet meer moe.

 

 

 

4 Reacties

  1. E.BakenBroekhuijse:
    21 oktober 2013
    Ik vind dit een bijzondere ervaring van je en weet niet hoe ik deze moet plaatsen. Zorg goed voor je zelf. Kus Mama
  2. Eugenie:
    21 oktober 2013
    Doe ik hoor. Het is net een parochie zo lijkt het. Het is nu een feestmaand en dan is er iedere avond een half uurtje een bijeenkomst met zoete hapjes toe, daar komen mensen uit de buurt ook naar toe. Dus geen echt geen rare toestanden. Het zijn gewoon gelovige mensen, de mensen van buiten veelal wel afkomstig uit India.

    Vandaag weer even in de tuin gewerkt, een ander deel van de tuin weer beetje bijgewerkt, heerlijk herfst weer met zon en ik denk 24 graden. Wel veel te doen voor spaans...vijf nieuwe werkwoordvormen, het gaat wel heel snel, maar veel meer tijden zijn er niet in deze cursus dus ik kan er nog wel even inkomen.. de cursus duurt tot januari.
    dikke kus,
    eu xxx
  3. Nelly:
    22 oktober 2013
    Hi Eugenie,
    Zo goed om nog steeds te kunnen lezen hoe het je vergaat, bedankt voor de log!
    Ben net terug van een stille retraite ( yoga en meditatie Himalaya tradition). Aansluitend Kitchary dieet (ayurvedisch) :-))) begin me weer kiplekker te voelen. Ik kan me goed voorstellen wat 3x daags Het eten bij centrum Hari Krishna is, smullen en heel aan. Oops mijn eind station van trein komt er aan. Veel liefs en wil nog steeds bijkletsen in Januari ( Malaga)
    Nelly, Rotterdam
  4. Eugenie:
    22 oktober 2013
    Hi Nel !
    Ja, het is nog steeds wel een avontuur en dat is prima. Ik kan wel willen volharden in mijn plannen maar als het niet het moment is daarvoor dan is dat geforceerd. Ik ben nu in de omstandigheid dat ik even kan volgen wat zich een beetje aandient en dat vind ik fijn. Dan kijk ik waar het heen gaat..
    Dat klinkt ook heerlijk die retraite zeg ! Ik denk dat we hier ook aryurvedisch eten, het is heerlijk maar soms wel veel zoetigheid naast alle gezonde dingen !
    Als ik hier nog ben dan, tot in januari !
    dikke kus,
    Eugenie x